RARARA, Wie wordt er omschreven in deze wolk?
Kunnen jullie al raden wie?
We stellen jullie graag voor aan Annick. Een medewerker zonder wie de VZW niet zou bestaan.
De collega’s omschrijven haar met bovenstaande woorden. Haar kinderen met raar en aparte moeder.
En wat denkt zij nu over deze omschrijving?
” Wel een verrassende en aangename omschrijving. Ik heb er niet veel aan toe te voegen. Deze woorden resoneren met mij. Misschien kan ik ze wat nader verklaren in het licht van het Arduinbos.
Net zoals de plek ben ik mysterieus. Ik ben geboren en getogen op deze plek, misschien is dit wel besmettelijk. De mysteries van het leven boeien me al van kleinsaf.
Mijn kaft is al wat verweerd door de stormen in het leven. En eens het boek open gaat, dan is mijn hart open en straalt het met liefde. Resoneer je ook, dan durf ik wel eens een spraakwaterval te zijn en vertel ik alles hoofdstuk per hoofdstuk, alinea per alinea. Heb mededogen wie nog volgen kan. Deze eigenschap is ook gekoppeld aan de volgende eigenschap: Recht uit.
Een antwoord zal je krijgen. Misschien wel niet het antwoord dat je verwachtte. Vraag je me hoe het gaat met me? Dan krijg je wel geen standaard antwoord terug, wel de update van hoe ik me voel in dat moment. Let op als je mijn mening vraagt over….Want het stroomt er ongenuanceerd uit.
Dat heb ik te danken aan de kinderen om me heen. Hoewel ik nog al te vaak ongeduldig ben en wil ik zoals een echt kind alles meteen, hier en nu. Gelukkig heb ik geleerd dat alles een moment heeft, volgens een universele timing, exact wanneer je het nodig hebt. In mijn werk als coach heeft deze eigenschap enorm veel voordelen, omdat ieder groeit en evolueert in eenheid op zijn ritme en zijn manier. En dat maakt het net zo mooi en wonderbaarlijk om met mensen te werken.
Wel ik draag niet graag schoenen en kousen. Mijn voeten hebben er een zekere afkeer van. Ik heb nog geen perfect zalige schoenen gevonden waar ik kan zijn in het leven. Soms lijkt het wel dat mijn voeten ontploffen in schoenen. In sandalen heb ik dat iets minder. En dan die muts? Haha. Ik weet op het werk vroeger lachten de medewerkers hier wel mee. Komen werken in sandalen en toch een muts dragen. Wel die muts is zoals een moodboard. Het kan soms mijn stemming weergeven of hoe ik me voel op dat moment. Er zijn dagen dat de muts wel vergroeid is met mijn hoofd. Ja, ik durf wel te slapen met mijn muts. Vanwaar hebben ze anders slaapmutsen?
En ja, ik heb het graag warm aan mijn hoofd.
Aarden. Earthing. Ik heb enorm veel behoefte om de aarde te voelen en aan te raken. Misschien omdat ik wel meerdere periodes in mijn leven gekend heb waar ik de aarding en de natuur mistte. Nu roept de grond me, trekt de grond me en kan ik met moeite nog weg van deze grond.
Maakt het leven zoveel aangenamer. Mijn vrolijkheid, mijn vrolijke kijk op het leven, is iets wat ik koester, zelf in de zwartste sneeuw. Dit maakt je veerkrachtiger dan je voor mogelijk acht.
Een lach uit het diepste van jezelf, werkt helend voor jezelf en de anderen om je heen. Dus lach vrolijk mee, dat maakt het leuker.
Oh JA, wat is het leven magisch en spectaculair. Elke dag een verrassing en een wonder dat geschiedt. Zo word ik vrolijk van de zon die wakker wordt en het wonderlijk spektakel dat ze iedere ochtend geeft. Dankbaar voel ik me dan dat ik er getuige mag van zijn en dat ik mezelf toelaat er getuige van te zijn. “